હાલી ઉઠ્યાં હૈયાં અંતે આંખે આંખ મળી.
સુંદરતામાં શ્રીસરખી ને કોમળ કુસુમકળી,
મંગલતાના મંદિર જેવી નેહલ રેલ નરી;
દર્શન એનું મુનિને દુર્લભ મુજને ગયું મળી ... હાલી ઉઠ્યાં હૈયાં.
દીપ્તિ વદને, રહી તિમિરમાં તરત પ્રકાશ કરી,
મૃત જેવા જીવનમાં અમૃતધારા રહી ભરી;
વચન તેમ સ્પર્શથકી એણે મુક્તિલ્હાણ ધરી ... હાલી ઊઠ્યાં હૈયાં.
વિરહ કૈંક દિનનો ધોવાયો, રેખા સર્વ ફરી,
દર્દ હઠ્યું ને ચિંતા નાઠી, પીડાયે પ્રજળી;
આંનદતણી સહસ્ત્રધારા અંગેઅંગ ઢળી ... હાલી ઊઠ્યાં હૈયા.
રોમરોમ ન્હાયા રસમાં ને ધન્ય થયાં સાચે,
કૃતાર્થ અંતર મસ્ત બનેલું બીજું શું જાચે;
વીણા વાગી કો બડભાગી મિલ્કત ગઈ મળી ... હાલી ઊઠ્યાં હૈયાં.
સમાધિના સાકાર સુખભરી તેમ જ શાંતિછલી,
અંતરના આરામ સમી એ આંખે આંખ મળી;
કોણ કહે પાગલશા પ્રાણે વાતો કૈંક કરી ... હાલી ઊઠ્યાં હૈયાં.
મળો સદાય આંખ આંખમાં, મૂર્તિ ને મધુરી,
રહો સદાયે સામે બીજા રસને રાખ કરી;
અમર રહો એ ઉત્સવ હૈયાં રહો હંમેશ મળી ... હાલી ઊઠ્યાં હૈયાં.
- શ્રી યોગેશ્વરજી