सुतीक्ष्ण मुनि द्वारा श्रीराम का स्वागत
मुनि अगस्ति कर सिष्य सुजाना । नाम सुतीछन रति भगवाना ॥
मन क्रम बचन राम पद सेवक । सपनेहुँ आन भरोस न देवक ॥१॥
प्रभु आगवनु श्रवन सुनि पावा । करत मनोरथ आतुर धावा ॥
हे बिधि दीनबंधु रघुराया । मो से सठ पर करिहहिं दाया ॥२॥
सहित अनुज मोहि राम गोसाई । मिलिहहिं निज सेवक की नाई ॥
मोरे जियँ भरोस दृढ़ नाहीं । भगति बिरति न ग्यान मन माहीं ॥३॥
नहिं सतसंग जोग जप जागा । नहिं दृढ़ चरन कमल अनुरागा ॥
एक बानि करुनानिधान की । सो प्रिय जाकें गति न आन की ॥४॥
होइहैं सुफल आजु मम लोचन । देखि बदन पंकज भव मोचन ॥
निर्भर प्रेम मगन मुनि ग्यानी । कहि न जाइ सो दसा भवानी ॥५॥
दिसि अरु बिदिसि पंथ नहिं सूझा । को मैं चलेउँ कहाँ नहिं बूझा ॥
कबहुँक फिरि पाछें पुनि जाई । कबहुँक नृत्य करइ गुन गाई ॥६॥
अबिरल प्रेम भगति मुनि पाई । प्रभु देखैं तरु ओट लुकाई ॥
अतिसय प्रीति देखि रघुबीरा । प्रगटे हृदयँ हरन भव भीरा ॥७॥
मुनि मग माझ अचल होइ बैसा । पुलक सरीर पनस फल जैसा ॥
तब रघुनाथ निकट चलि आए । देखि दसा निज जन मन भाए ॥८॥
मुनिहि राम बहु भाँति जगावा । जाग न ध्यानजनित सुख पावा ॥
भूप रूप तब राम दुरावा । हृदयँ चतुर्भुज रूप देखावा ॥९॥
मुनि अकुलाइ उठा तब कैसें । बिकल हीन मनि फनि बर जैसें ॥
आगें देखि राम तन स्यामा । सीता अनुज सहित सुख धामा ॥१०॥
परेउ लकुट इव चरनन्हि लागी । प्रेम मगन मुनिबर बड़भागी ॥
भुज बिसाल गहि लिए उठाई । परम प्रीति राखे उर लाई ॥११॥
मुनिहि मिलत अस सोह कृपाला । कनक तरुहि जनु भेंट तमाला ॥
राम बदनु बिलोक मुनि ठाढ़ा । मानहुँ चित्र माझ लिखि काढ़ा ॥१२॥
(दोहा)
तब मुनि हृदयँ धीर धीर गहि पद बारहिं बार ।
निज आश्रम प्रभु आनि करि पूजा बिबिध प्रकार ॥ १० ॥
સુતીક્ષ્ણ મુનિ દ્વારા રામનું સ્વાગત
અગસ્ત્ય મુનિના શિષ્ય સુજાણ સુતીક્ષ્ણ નામે રતિ ભગવાન,
મન ક્રમ વચન રામપદ સેવક સ્વપ્ને સેવે કોઇ દેવ ન.
પ્રભુ આગમન સુણી સાનંદ કરી મનોરથ આર્ત અનંત
દોડ્યા કરતાં પ્રેમવિચાર મારા સમ શઠ કોણ કરાળ?
દીનબંધુ લક્ષ્મણની સાથ મળશે મને ભરીને બાથ?
મુજમાં વિરતિ ભક્તિ ના જ્ઞાન, દ્રઢ વિશ્વાસ પ્રેમ ના પ્રાણ.
યોગ જપ યજ્ઞ ના સત્સંગ, ચરણકમળમાં ના દ્રઢ રંગ;
જેને નથી અન્ય આધાર કરુણાનિધાન કરતાં પાર.
(દોહરો)
પ્રતિજ્ઞા સુણી એમની એક એમની ટેક
અપનાવીને પાળતા શરણાગતને નેક.
*
બનશે સફળ આજ મુજ લોચન પેખી મુખપંકજ ભવમોચન;
પૂરણ પ્રેમમગ્ન મુનિ જ્ઞાની દશા જાય ના મધુર વખાણી.
દિશા તથા પ્રદિશાનું ભાન રહ્યું નહીં પોતાનું જ્ઞાન;
આગળ પાછળ ચાલ્યા જાય, નૃત્ય કરીને પ્રભુગુણ ગાય.
પ્રેમભક્તિને પ્રાપ્ત કરી, પેખી રહ્યા પ્રસન્ન હરિ;
ભવભયભંજન શ્રીરઘુરાય પ્રગટ્યા પ્રેમે અંતરમાંહ્ય.
પ્રભુદર્શન પામી ઉરમાં મુનિ બેઠા સ્થિર ત્યાં વનમાં;
પાસ પહોંચ્યા ત્યારે રામ દેવોને અવિચલ આરામ.
(દોહરો)
જાગ્યા મુનિ ન જગાડતાં પામી સુખ ધ્યાને,
પ્રગટ્યા રામ ચતુર્ભૂજ રૂપ ધરી પ્રાણે.
*
મણિ વિણ સર્પ જેમ અકળાય વ્યાકુળ બન્યા તેમ મુનિરાય;
લક્ષ્મણ સીતા સાથે રામ જોયા આગળ ત્યાં સુખધામ.
પડ્યા પદે રેલી અનુરાગ મુનિવર પ્રેમમગન બડભાગ;
પકડી ભેટ્યા પ્રેમથકી રામ એમને અંતરથી.
સુવર્ણદ્રુમને વૃક્ષ તમાલ ભેટ્યું જાણે હોય રસાલ
રહ્યા રામ એવા સોહી મન જોતાં જ રહ્યું મોહી.
નિર્નિમેષ નેને મુનિ એ જોવા લાગ્યા રઘુવરને
ચિત્રાંકિત આકૃતિની જેમ પામી પ્રભુની પૂરણ રે'મ.
(દોહરો)
ચરણસ્પર્શ મુનિએ કર્યો ધૈર્ય પછી ધારી,
આશ્રમમાં લાવી કરી પૂજા સત્કારી.