माता सीता ने हनुमान को अशोकवन में फल खाने की अनुमति दी
मन संतोष सुनत कपि बानी । भगति प्रताप तेज बल सानी ॥
आसिष दीन्हि रामप्रिय जाना । होहु तात बल सील निधाना ॥१॥
Man santosh sunat kapi baanee Bhagati prataap tej bal saanee ।
Aashish deenhi raampriy jaana Hohu taat bal seel nidhaana ॥
अजर अमर गुननिधि सुत होहू । करहुँ बहुत रघुनायक छोहू ॥
करहुँ कृपा प्रभु अस सुनि काना । निर्भर प्रेम मगन हनुमाना ॥२॥
Ajar amar gunanidhi sut hohu Karahu bahut Raghunaayak chhohoo ।
Karahu krupa prabhu as suni kaana Nirbhar prem magan Hanumaana ॥
बार बार नाएसि पद सीसा । बोला बचन जोरि कर कीसा ॥
अब कृतकृत्य भयउँ मैं माता । आसिष तव अमोघ बिख्याता ॥३॥
Baar baar naaesi pad seesa Bola bachan jori kar keesa ।
Ab krutkrutya bhayau mai maata Aasish tav amogh bikhyaata ॥
सुनहु मातु मोहि अतिसय भूखा । लागि देखि सुंदर फल रूखा ॥
सुनु सुत करहिं बिपिन रखवारी । परम सुभट रजनीचर भारी ॥४॥
Sunahu maatu mohi atisay bhookha Laagi dekhi sundar phal rookha ।
Sunu sut karahi bipin rakhawaaree Param subhat rajaneechar bhaaree॥
तिन्ह कर भय माता मोहि नाहीं । जौं तुम्ह सुख मानहु मन माहीं ॥५॥
Tinh kar bhay maata mohi naahee Jau tumh such maanahu man maahee ॥
(दोहा)
देखि बुद्धि बल निपुन कपि कहेउ जानकीं जाहु ।
रघुपति चरन हृदयँ धरि तात मधुर फल खाहु ॥ १७ ॥
Dekhi buddhi bal nipun kapi kaheu Jaankee jaahu ।
Raghupati charan hriday dhari taat madhur phal khaahu ॥
સીતા હનુમાનને અશોકવનના ફળો ખાવાની અનુમતિ આપે છે
સુણી શબ્દ સંતોષ થયો, હર્ષ ન કેમે જાય કહ્યો;
પ્રેમ પ્રતાપ તેજ બળવાળી આશિષ આપી સુણતાં વાણી.
બોલી રઘુપતિપ્રિય સમજી, દિનપ્રતિદિન શ્રીરામ ભજી
બળ મતિ શીલ નિધાન બનો અજરઅમર ગુણસિંધુ તમો.
કરો અનુગ્રહ રામ સદાય, દૂર રામથી હો ન કદાય.
કરો કૃપા પ્રભુ સુણતાં કાન બન્યા મગ્ન પ્રેમે હનુમાન.
વારંવાર નમાવી શીશ બોલ્યા વચન સપ્રેમ કપીશ.
કૃતકૃત્ય થયો આજે માત, આશિષ તવ અમોઘ વિખ્યાત.
વિલોકતાં આ સુંદર વૃક્ષ લાગી અતિશય મુજને ભૂખ.
પરમ સુભટ રજનીચર દ્વાર અંદર તેમ બન્યા રખવાળ.
પરંતુ મુજને ભય ન જરી, આશિષ આપો તમે ફરી.
(દોહરો)
બુદ્ધિ બળ નિપુણ જાણતાં સીતા બોલી જાવ,
રઘુપતિચરણ હૃદય ધરી સુમધુર ફળને ખાવ.