ધોધમાર વરસતા વરસાદ વખતે રામગિરિ આશ્રમના પેલા યક્ષની મને યાદ આવે છે. વિરહની વેદનાથી વ્યાકુળ થયેલા એ યક્ષે, વરસાદી વાદળને વિલોકીને, અલકાપુરીના અલૌકિક આવાસમાં વસનારી પોતાની પ્રિયતમાને સ્નેહનો સંદેશો મોકલ્યો'તો. કવિએ એની કવિતા કરી છે.
મારી અવસ્થા પણ શું એવી નથી ? તમારો છતાં તમારાથી વિખૂટો પડેલો હું, તમારા પ્રેમના પરમ પાવન, પ્રબળ પ્રવાહથી પ્રાણને પરિપ્લાવિત કરીને સંસારમાં શ્વાસ લઉં છું, ને ક્ષણેક્ષણે તમને મારા સુધામય સ્નેહસંદેશ સંભળાવ્યા કરું છું. વરસાદી વાદળ કે વરસાદને વિલોકીને જ એ સંદેશની શરૂઆત નથી થતી : એ તો આઠે પહોર ચાલુ જ હોય છે. દેશ, કાળ કે વાતાવરણનાં બંધન એને નથી નડી શકતાં.
વરસાદી વાતાવરણમાં મારી વ્યાકુળતા વધી રહી છે ત્યારે, હું તમને પ્રાર્થના કરું છું કે વહાલની વર્ષા બનીને હવે પ્રકટ થાવ, તો દૂરના વ્યોમમાં વિલસી રહેલા પેલા ઇન્દ્રચાપની જેમ, મારા તન, મન ને અંતરમાં ધન્યતાનું મેઘધનુ ખીલી ઊઠે, જીવનમાં સંપૂર્ણતાનું સ્વર્ગીય, શાંતિમય, સંગીત છૂટે, ને પ્રાણના પ્રત્યેક પરમાણુમાં ફોરમના ફુવારા ફૂટે !
- શ્રી યોગેશ્વરજી
* * *
प्रखर प्रपात की तरह बरसती वर्षा के समय मुझे रामगिरि आश्रम के उस यक्ष का स्मरण हो आता है । विरह-वेदना से व्याकुल यक्ष ने, बरसाती बादल को देखकर, अलकापुरी के अलौकिक आवास में बसनेवाली अपनी प्रियतमा को संदेश भेजा । कविने उसकी कविता की है ।
मेरी अवस्था भी क्या ऐसी नहीं ? आपका होने पर भी आपसे विलग हुआ मैं, आपके प्रेम के परम पावन, प्रबल प्रवाह से प्राणों को परिप्लावित करके संसार में साँस लेता हूँ और प्रतिक्षण आपको अपना सुधामय स्नेह-संदेश सुनाता रहता हूँ । बरसाती बादल या वर्षा को देखकर ही उस संदेश का प्रारंभ नहीं होता, वह तो अहर्निश – आठों प्रहर चालू ही रहता है । देश, काल और वातावरण के बंधन उसे रोक नहीं सकते ।
बरसाती वातावरण में मेरी व्याकुलता बढ़ रही है तब, आप से प्रार्थना करता हूँ कि अनुराग की सुखद, आनंदप्रदायक वर्षा बनकर अब प्रकट हों, जिससे व्योम में विलसनेवाले इन्द्रचाप की तरह, मेरे तन, मन और अंतर में धन्यता का मेघधनु खिल उठे, जीवन में संपूर्णता का स्वर्गीय शांतिमय संगीत छूटे, प्राण के प्रत्येक परमाणु में परिमल के फुहार फूटें ।